Janusz Galicki - Stefan Jerzy Siudalski

Jakie były te dzieci w tamtych czasach wczesnego PRLu w szkole nr 126 na ulicy Otwockiej w Warszawie?

Ambitne i nauczyciele w większości byli nastawieni na promowanie tych którzy mieli szerszą wiedzę niż szkoła wymagała i tych którzy chcieli zdobywać wiedzę. Janusz Galicki mój sąsiad przez ścianę już w siódmej klasie podstawówki zajął w teleturnieju z historii sztuki pierwsze miejsce. Dobrze się Janusz zapowiadał i nie tylko on.

Czym różnił się od nas Janusz?

Gdy my byliśmy na poziomie czytanie "Winnetou" to Janusz czytał Encyklopedię, interesował się historią sztuki, czytał kryminały i fantastykę. Jednym słowem wyprzedzał nas o o kilka lat w zakresie zainteresowań. Do dziś pamietam jak opowiadał nam różne przeczytane historie z których wiało grozą.

Oczywiście Janusz należał do najlepszych uczniów w klasie. Miał tylko kłopoty na gimnastyce - jego nogi nie zawsze się chciały się go słuchać. Dostał nawet kolejny przydomek "Paralityk" .

A miał także inne?

Tak

"Gałus"

Janusz skończył studia i został dyrektorem jakiegoś muzeum na prowincji. Nie wiem dokładnie gdzie ale ta praca mu nie odpowiadała.

Przekwalifikował się i został..sędzią sportowym...

Takie bywają dziwne losy ludzi - "Paralityk" sędzią...

Dziwne bywają zakręty życia geniuszy...

Wikipedia podaje dodatkowe informacje:

"Ukończył studia w Instytucie Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim i przez kilka lat po zakończeniu studiów był wykładowcą w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W późniejszych latach pracował w Ministerstwie Edukacji Narodowej. Jego pasją była lekkoatletyka, od 1970 był sędzią i aktywistą tej dziedziny sportu, a szczególnie w chodzie sportowym. W latach 1981–1989 był członkiem Komisji Chodu Sportowego PZLA, a od 1990 Komisji Chodu Sportowego Warszawsko-Mazowieckiego Związku Lekkiej Atletyki (od 1992 członek zarządu). Janusz Galicki był pomysłodawcą i organizatorem rozgrywanego w Warszawie mityngu chodziarskiego O Złote Buty Jana Kilińskiego."

Na zdjęciu Janusz - to ten z dużą głową po lewej w głębi. kiedy to było?

Około 1960 roku może o rok wcześniej bo na ścianie wisi gazetka zrobiona przez moją siostrę.